تکیه ام رو داده بودم به دیوار

و با سکوت تلخی نگاه می کردم همه چیز رو

یه سیگار از جیبم در آوردم و فندکی رو که تازه خریده بودم روشن کردم

و گرفتم طرف سیگار یه پک به سیگار میزدم

و یه پک به افکاره شکست خورده ام

سیگار طعم کاکائو می داد و من متنفر از کاکائو

شیرینی در زندگی ام حس نکرده بودم و نکرده ام

مردم از جلو ی من با شتاب رد می شدن و می رفتن

با خودم گفتم آره راسته می گن

می آیند می مانند عادت می دهند و می روند

و من نیز می گویم این است رسم مزخرف زندگی

بعد از چند دقیقه صدایی شندیم که می گفت دستت سوخت کجایی

نگاهی به ته سیگاری که دستم بود کردم

و داغی احساس کردم که نشانه ی سوختگی دستم از سیگار بود

و من گفتم اشکالی نداره دلت نسوزه با نگاهی سرد و پر از غم گفت

یادم انداختی تمام حسرتی که برای زیبا زیستن خورده ام

و به دست نیاورده ام

سیگار دیگه ای از تو جیبم درآوردم و تعارف کردم به اون

گفتهمیشه سیگار می کشی گفتم نه این سیگار نیست

این غمه غمی که دود داره و به ظاهر شیرینه

اما نیست و درباطن تلخه مثل زهر

 

پی نوشته : (منظور از سیگار همون غم منه )غم تشبیه شده به سیگار

 

 

**نســــــــــیم**

 

 

نوشته شده در چهار شنبه 3 اسفند 1390برچسب:,ساعت 21:21 توسط نســــــــــیم| 2 نظر |